Stray Journey (dag/day 7)
27 april 2018 - Tongariro National Park, Nieuw-Zeeland
Blue duck station naar Tongorio Alpine Hike (NL),
Vandaag begon erg vroeg in de morgen, we vertrokken namelijk al om kwart over zes om op tijd te zijn voor de bus die ons naar de Hike van 19,4 km zou brengen. Na lekker snel door de bergen weer te hebben gereden, met onze racer Bobby kwamen we weer aan in de bewoonde wereld, National Park.
(Toen ik weet signaal had kreeg ik helaas te horen van stray dat me Zuidereiland Journey was gecanceld. Erg shit dacht ik, wat moet ik nu. Zit je daar op het Noordereiland. Ze boden een alternatief, maar daar had ik even niet op berekend. Dus begin was weer gezellig. Had vervolgens de hele dag om er over na te denken 😐.)
Vanuit National Park werden we mee genomen naar het begin van de Hike. Vervolgens bij aankomst beginnen we allemaal ongeveer te gelijk, maar al snel worden de groepjes al gevormd in snelheid van wandelen. In het begin ging het wel aardig alleen soms had ik wel het gevoel dat we niet echt vooruit kwamen. De borden met hoeveel je hebt gelopen waren het ergste, dan zie dus hoeveel je nog moet. Gelukkig zit er ook nog een redelijk goede kant aan in het begin hadden we wel een erg mooi uitzicht en was het warm, alleen de devil's chross was wel even zwaar. Daarna konden we gelukkig wel weer even een lang stuk vlak lopen. In dat vlakke stuk heb ik nog wat goede foto's gemaakt van Mount Doom, want in de verte konden we helaas aanschouwen dat er wolken over de berg heen kwamen. De foto's en filmpjes zijn wel erg mooi om te zien hoe de wolken over de berg heen komen, alleen dan vervolgens door de ijs storm heen te moeten lopen en te klimmen was minder leuk. Vanaf hier had ik het wel erg zwaar veel wind en waterdamp, dat langzaam bevroor aan me bril. Na dit hebben we eigenlijk niks meer gezien, alleen heel erg vaag 2 meren. We konden ook niet al te lang blijven staan, want daar was het veel te koud en slecht weer voor. Het enigste wat we wilde was die berg zo snel mogelijk uit. Na anderhalf/ twee uur lopen in de storm, bereikte we eindelijk het einde van de berg en werdt het weer beter en hadden we weer zicht langzamerhand. Vervolgens was het eigenlijk alleen nog maar naar beneden lopen en bijna soms rennen. Het is ook erg gaaf om te zien hoe snel de vegatatie veranderd. Van mos, naar plukjes gras, naar heel veel gras, naar struikjes, naar bomen, naar tropische planten, naar tropisch bos. De laatste kilometers was ik echt gesloopt. Ik kon niet meer, maar ik wist dat we er bijna waren dus ik ging nog even het tempo verhogen, waarnaar we om 14:55 eindelijk aan het einde kwamen en even languit konden liggen en even rustig bij konden komen. Langzamerhand kwamen de andere groepjes ook uit het bos. Wij kwamen uiteindelijk als 2de over de eind streep, en hebben 19,4 km in ongeveer 6,5 uur gelopen, met ongeveer 0 procent conditie, vindt ik dat toch wel aardig. Vervolgens zo'n uurtje daar gezeten met ze alle, voordat de bus chauffeur een kwam opdagen. Nou net na 4 uur kwam hij, allemaal de bus in gesprongen en weg.
Conclusie ik ben erg trots op me zelf dat ik dit heb gedaan, heb er erg van genoten desondanks de tegenslagen, en ik zou het een ander zeker aanraden om dit alleen te doen als het mooi weer is, anders is het zonde en zie je niet alles.
Nadat we weer terug kwamen bij het hotel, heb ik even gedoucht en zijn we daarna met ze alle even lekker zijn relaxen in de hot tub. Daarna zijn we in het restaurant nog even wat zijn eten met ze allen, ik ben vervolgens nog even blijven hangen met een klein groepje, nog even wat drinken en toen was de dag weer voorbij.
Blue duck station to Tongorio Alpine Hike (ENG)
Today started very early in the morning, we already left at a quarter past six to be on time for the bus that would take us to the Hike of 19,4 km. After driving fast through the mountains again, with our racer Bobby we arrived back in the civilized world, National Park.
( When we where back In civilization, I got an email from Stray. I thought "oohhhhh no" can't be good, and it wasn't. In the email they told me that the stray Journey South island tour was been canceled. I that Fack and what the hell do I have to do now. So I had the hole day to think about it)
From National Park we were taken to the start of the Hike. Then on arrival we all start roughly the same, but soon the groups are already formed in speed of walking. In the beginning things went pretty sometimes I did feel that we were not really ahead. The signs with how many you walked were the worst, so see how much you still have to. Fortunately, there is also a pretty good side in the beginning we had a very nice view and it was warm, only the devil's chross was equally heavy. Then, fortunately, we were able to walk a long stretch of surface. In that flat piece I made some good photos of Mount Doom, because in the distance we could unfortunately see that clouds were coming over the mountain. The photos and videos are very nice to see how the clouds come over the mountain, only then to have to walk through the ice storm and climbing was less fun. From here I had a lot of wind and water vapor, which slowly froze my glasses. After this we have actually seen nothing more, only very vague 2 lakes. We also could not stand for too long, because it was much too cold and bad weather. The only thing we wanted was to get out of that mountain as quickly as possible. After one and a half / two hours of walking in the storm, we finally reached the end of the mountain and it got better again and we slowly got back. Then it was actually only running down and almost running sometimes. It is also very cool to see how quickly the vegatation changes. From moss, to tufts of grass, to a lot of grass, to shrubs, to trees, to tropical plants, to tropical forest. The last kilometers I was really scrapped. I could not go on anymore, but I knew we were almost there so I went on to raise the tempo, which we finally came to at the end at 2:55 pm and could stretch out for a while and calm down. Gradually the other groups also came out of the woods. We finally came 2nd in the finish line, and walked 19.4 km in about 6.5 hours, with about 0 percent condition, I think that's nice. Then sat there for about an hour with them all, before the bus driver showed up. Well, just after 4 o'clock he came, jumped into the bus and left.
Conclusion I am very proud of myself that I have done this, I enjoyed it very much despite the setbacks, and I would certainly recommend it to others only if the weather is nice, otherwise it is a shame and you do not see it everything.
After we came back to the hotel, I showered and afterwards we are all relaxing in the hot tub with them. Then in the restaurant we have something to eat with them all, I then lingered with a small group, have a drink and then the day was over.
Vandaag begon erg vroeg in de morgen, we vertrokken namelijk al om kwart over zes om op tijd te zijn voor de bus die ons naar de Hike van 19,4 km zou brengen. Na lekker snel door de bergen weer te hebben gereden, met onze racer Bobby kwamen we weer aan in de bewoonde wereld, National Park.
(Toen ik weet signaal had kreeg ik helaas te horen van stray dat me Zuidereiland Journey was gecanceld. Erg shit dacht ik, wat moet ik nu. Zit je daar op het Noordereiland. Ze boden een alternatief, maar daar had ik even niet op berekend. Dus begin was weer gezellig. Had vervolgens de hele dag om er over na te denken 😐.)
Vanuit National Park werden we mee genomen naar het begin van de Hike. Vervolgens bij aankomst beginnen we allemaal ongeveer te gelijk, maar al snel worden de groepjes al gevormd in snelheid van wandelen. In het begin ging het wel aardig alleen soms had ik wel het gevoel dat we niet echt vooruit kwamen. De borden met hoeveel je hebt gelopen waren het ergste, dan zie dus hoeveel je nog moet. Gelukkig zit er ook nog een redelijk goede kant aan in het begin hadden we wel een erg mooi uitzicht en was het warm, alleen de devil's chross was wel even zwaar. Daarna konden we gelukkig wel weer even een lang stuk vlak lopen. In dat vlakke stuk heb ik nog wat goede foto's gemaakt van Mount Doom, want in de verte konden we helaas aanschouwen dat er wolken over de berg heen kwamen. De foto's en filmpjes zijn wel erg mooi om te zien hoe de wolken over de berg heen komen, alleen dan vervolgens door de ijs storm heen te moeten lopen en te klimmen was minder leuk. Vanaf hier had ik het wel erg zwaar veel wind en waterdamp, dat langzaam bevroor aan me bril. Na dit hebben we eigenlijk niks meer gezien, alleen heel erg vaag 2 meren. We konden ook niet al te lang blijven staan, want daar was het veel te koud en slecht weer voor. Het enigste wat we wilde was die berg zo snel mogelijk uit. Na anderhalf/ twee uur lopen in de storm, bereikte we eindelijk het einde van de berg en werdt het weer beter en hadden we weer zicht langzamerhand. Vervolgens was het eigenlijk alleen nog maar naar beneden lopen en bijna soms rennen. Het is ook erg gaaf om te zien hoe snel de vegatatie veranderd. Van mos, naar plukjes gras, naar heel veel gras, naar struikjes, naar bomen, naar tropische planten, naar tropisch bos. De laatste kilometers was ik echt gesloopt. Ik kon niet meer, maar ik wist dat we er bijna waren dus ik ging nog even het tempo verhogen, waarnaar we om 14:55 eindelijk aan het einde kwamen en even languit konden liggen en even rustig bij konden komen. Langzamerhand kwamen de andere groepjes ook uit het bos. Wij kwamen uiteindelijk als 2de over de eind streep, en hebben 19,4 km in ongeveer 6,5 uur gelopen, met ongeveer 0 procent conditie, vindt ik dat toch wel aardig. Vervolgens zo'n uurtje daar gezeten met ze alle, voordat de bus chauffeur een kwam opdagen. Nou net na 4 uur kwam hij, allemaal de bus in gesprongen en weg.
Conclusie ik ben erg trots op me zelf dat ik dit heb gedaan, heb er erg van genoten desondanks de tegenslagen, en ik zou het een ander zeker aanraden om dit alleen te doen als het mooi weer is, anders is het zonde en zie je niet alles.
Nadat we weer terug kwamen bij het hotel, heb ik even gedoucht en zijn we daarna met ze alle even lekker zijn relaxen in de hot tub. Daarna zijn we in het restaurant nog even wat zijn eten met ze allen, ik ben vervolgens nog even blijven hangen met een klein groepje, nog even wat drinken en toen was de dag weer voorbij.
Blue duck station to Tongorio Alpine Hike (ENG)
Today started very early in the morning, we already left at a quarter past six to be on time for the bus that would take us to the Hike of 19,4 km. After driving fast through the mountains again, with our racer Bobby we arrived back in the civilized world, National Park.
( When we where back In civilization, I got an email from Stray. I thought "oohhhhh no" can't be good, and it wasn't. In the email they told me that the stray Journey South island tour was been canceled. I that Fack and what the hell do I have to do now. So I had the hole day to think about it)
From National Park we were taken to the start of the Hike. Then on arrival we all start roughly the same, but soon the groups are already formed in speed of walking. In the beginning things went pretty sometimes I did feel that we were not really ahead. The signs with how many you walked were the worst, so see how much you still have to. Fortunately, there is also a pretty good side in the beginning we had a very nice view and it was warm, only the devil's chross was equally heavy. Then, fortunately, we were able to walk a long stretch of surface. In that flat piece I made some good photos of Mount Doom, because in the distance we could unfortunately see that clouds were coming over the mountain. The photos and videos are very nice to see how the clouds come over the mountain, only then to have to walk through the ice storm and climbing was less fun. From here I had a lot of wind and water vapor, which slowly froze my glasses. After this we have actually seen nothing more, only very vague 2 lakes. We also could not stand for too long, because it was much too cold and bad weather. The only thing we wanted was to get out of that mountain as quickly as possible. After one and a half / two hours of walking in the storm, we finally reached the end of the mountain and it got better again and we slowly got back. Then it was actually only running down and almost running sometimes. It is also very cool to see how quickly the vegatation changes. From moss, to tufts of grass, to a lot of grass, to shrubs, to trees, to tropical plants, to tropical forest. The last kilometers I was really scrapped. I could not go on anymore, but I knew we were almost there so I went on to raise the tempo, which we finally came to at the end at 2:55 pm and could stretch out for a while and calm down. Gradually the other groups also came out of the woods. We finally came 2nd in the finish line, and walked 19.4 km in about 6.5 hours, with about 0 percent condition, I think that's nice. Then sat there for about an hour with them all, before the bus driver showed up. Well, just after 4 o'clock he came, jumped into the bus and left.
Conclusion I am very proud of myself that I have done this, I enjoyed it very much despite the setbacks, and I would certainly recommend it to others only if the weather is nice, otherwise it is a shame and you do not see it everything.
After we came back to the hotel, I showered and afterwards we are all relaxing in the hot tub with them. Then in the restaurant we have something to eat with them all, I then lingered with a small group, have a drink and then the day was over.
1 Reactie
-
Maartje:5 mei 2018Trots op je dat je deze hike hebt gedaan! 😘
